zondag, maart 25, 2007
De uitnodigingen zijn klaar voor verzending. In avant-première kunnen jullie er hier al een eerste glimp van opvangen. De komende week valt er waarschijnlijk ook bij jou eentje in de bus. Wat vinden jullie ervan ?
maandag, maart 19, 2007
Hoofdbrekers
Gisteren was hoofdbrekersdag. Een delicate aangelegenheid bij de organisatie van een huwelijk is toch wel de aanwezigheidslijst. Wat dat betreft is het ijs glad en soms erg dun, ook gisteren weer. Daar waren enkele verhitte telefoontjes het bewijs van.
Tussen Kim en mij was het soms afwegen. Maar de lijst is definitief afgerond. Dat was ook dringend nodig vermits de uitnodigingen ten laatste binnen veertien dagen de deur uit moeten. Taakverdeling gisteren: ik heb alle adressen bij mekaar gezocht en de enveloppen geschreven, Kim heeft de uitnodigingen verder afgewerkt. Daarmee waren we het grootste deel van de dag zoet.
Een belangrijke horde is genomen, opluchting alom :-)
Tussen Kim en mij was het soms afwegen. Maar de lijst is definitief afgerond. Dat was ook dringend nodig vermits de uitnodigingen ten laatste binnen veertien dagen de deur uit moeten. Taakverdeling gisteren: ik heb alle adressen bij mekaar gezocht en de enveloppen geschreven, Kim heeft de uitnodigingen verder afgewerkt. Daarmee waren we het grootste deel van de dag zoet.
Een belangrijke horde is genomen, opluchting alom :-)
Frank, Ive, Steve, Philip, Ronald, Ellen e.a. IV
Vanavond hadden we opnieuw een afspraak met Ronald maar zoals zovelen is ook hij gevloerd door de griep en hebben we onze afspraak verzet. Arme Ronald die ziek in bed ligt en arme Ellen! Aan haar had ik gevraagd om een tekst te schrijven voor onze viering en om een eerste versie af te hebben tegen vanavond zodat we die meteen al konden meenemen naar Ronald.
In ieder geval heeft Ellen zich ondanks veel schoolwerk en turnfeesten gehouden aan de deadline. De tekst is prachtig! Toegeven, ik heb zelfs zitten snotteren... Die eerste versie is alvast niet verloren. Bedankt Ellen en doe zo verder!
Ook ons Wimpie helpt soms bij het schrijven
In ieder geval heeft Ellen zich ondanks veel schoolwerk en turnfeesten gehouden aan de deadline. De tekst is prachtig! Toegeven, ik heb zelfs zitten snotteren... Die eerste versie is alvast niet verloren. Bedankt Ellen en doe zo verder!
Ook ons Wimpie helpt soms bij het schrijven
Frank, Ive, Steve, Philip, Ronald, Ellen e.a. III
Helaas gebeuren er soms ook zo van die onverwachte dingen die je weer eventjes van het drukke werk afleiden. Eén van de eerste mooie lentedagen kreeg ik midden in mijn werkdag een telefoontje van Cédric. Schoonbroer Philip heeft een zwaar moto-ongeluk gehad op één van 's lands meest gevaarlijke banen: de A12. Hij ligt nog steeds op intensieve.
Het doet je even stilstaan bij het drukke leven dat we leiden en dat we zoveel mogelijk moeten proberen genieten van de momenten die we samen hebben. Ook via deze weg willen we hem van harte beterschap wensen en aan Julie veel sterkte!
Het doet je even stilstaan bij het drukke leven dat we leiden en dat we zoveel mogelijk moeten proberen genieten van de momenten die we samen hebben. Ook via deze weg willen we hem van harte beterschap wensen en aan Julie veel sterkte!
Frank, Ive, Steve, Philip, Ronald, Ellen e.a. II
Gelukkig gebeuren er soms ook zo van die onverwachte dingen die je weer eventjes van het drukke werk afleiden. Eén van de eerste mooie lentedagen, midden in mijn opleiding "Word voor gevorderden" kreeg ik een sms-je van Ive en Steve die een dagje in Gent doorbrachten: of ik niet met hen wilde gaan lunchen? Uiteraard! Ik had deze twee schatten alweer een hele tijd niet meer gezien en dus liet ik deze gelegenheid niet aan me voorbijgaan. We aten gezellig een broodje op de Graslei (of was het de Korenlei? ;-) en dan moest ik toch weer aan het werk.
Of ik niet vroeger kon stoppen, want tenslotte had ik toch in het weekend moeten werken? En toen het ultieme argument:"wij willen naar de Chocoladebar". Tja, daar krijg je mij wel mee over de streep... En zodoende werd ik om 16u aan mijn werk opgehaald voor een chocoladewandeling door Gent :-) met als moment supreme een chocoladefondue!
Of ik niet vroeger kon stoppen, want tenslotte had ik toch in het weekend moeten werken? En toen het ultieme argument:"wij willen naar de Chocoladebar". Tja, daar krijg je mij wel mee over de streep... En zodoende werd ik om 16u aan mijn werk opgehaald voor een chocoladewandeling door Gent :-) met als moment supreme een chocoladefondue!
Frank, Ive, Steve, Philip, Ronald, Ellen e.a.
De maand maart is echt een razend drukke maand op mijn werk. Ook bij Cédric is het druk op zijn nieuwe job en in het ocmw. Tussendoor slagen we er toch in om ook wat aan weddingplanning te doen. Alleen is het schrijven daarover er wat overgeschoten. Vandaar even een update!
Stapje voor stapje geraken we er wel en over stapjes gesproken: onze danslessen gaan de goeie richting uit. Onze leraar is zelfs bereid om ons via privé-lessen een mooie openingsdans aan te leren op het door ons gekozen nummer.
Maar ik ging dus beginnen bij Frank. Hij was vroeger kok van Bij den Wijzen en Den Zot en is momenteel aan het Godshuis verbonden. Hij behoort tot enkele prominente chef-kokverenigingen en is een echte vakman. Een aangename kennismaking met deze man wiens oogjes beginnen blinken als hij over eten spreekt. Bij de bespreking van onze menu zag je gewoon dat hij alle ingrediënten die hij opsomde bijna kon proeven terwijl hij er nog maar aan dacht en de afgewerkte schotel al zo voor zich zag. We zijn in blijde verwachting van zijn menuvoorstel :-)
Daarnaast bespraken we samen met Björn het verloop van de dag. Ook het draaiboek van het feest begint al meer en meer vorm te krijgen. Tevreden maar ook weer met enkele opdrachtjes naar huis gekeerd...
Stapje voor stapje geraken we er wel en over stapjes gesproken: onze danslessen gaan de goeie richting uit. Onze leraar is zelfs bereid om ons via privé-lessen een mooie openingsdans aan te leren op het door ons gekozen nummer.
Maar ik ging dus beginnen bij Frank. Hij was vroeger kok van Bij den Wijzen en Den Zot en is momenteel aan het Godshuis verbonden. Hij behoort tot enkele prominente chef-kokverenigingen en is een echte vakman. Een aangename kennismaking met deze man wiens oogjes beginnen blinken als hij over eten spreekt. Bij de bespreking van onze menu zag je gewoon dat hij alle ingrediënten die hij opsomde bijna kon proeven terwijl hij er nog maar aan dacht en de afgewerkte schotel al zo voor zich zag. We zijn in blijde verwachting van zijn menuvoorstel :-)
Daarnaast bespraken we samen met Björn het verloop van de dag. Ook het draaiboek van het feest begint al meer en meer vorm te krijgen. Tevreden maar ook weer met enkele opdrachtjes naar huis gekeerd...
zondag, maart 18, 2007
Het AC
Gisterenvoormiddag zijn Kim en ik onze burgerlijke trouw gaan vastleggen in het Administratief Centrum aan het Zuid. We hadden in oktober al onze trouwdatum gereserveerd, maar wegens tijdsgebrek was het er nog niet van gekomen om langs te gaan om de dingen definitief te maken.
Een belevenis, het minst wat je kan zeggen. Bijzonder veel volk voor een zaterdagochtend, en ook veel koppels die in het huwelijksbootje willen stappen. Nummertje trekken en wachten. Huwelijk en echtscheiding gebeuren wel in hetzelfde buro, plezant. Laat ons dus hopen dat we maar één keer in dat kantoor komen ;-).
Toen het eindelijk aan ons was, zat links van ons een koppel waarvan het meisje Bulgaars was en waarvan de papieren niet in orde waren om te huwen en rechts van ons zat een Rwandees koppel, allebei vluchtelingen en ook zonder de juiste papieren. Respect voor de mensen die de administratie van alle Gentse trouwers moeten doen, want na gisteren heb ik wel door wat voor moeilijke job dit moet zijn.
Tien minuten later was alles geregeld. De obligate vragen waren gesteld, de papieren ingevuld en ondertekend en alles betaald. Vervolg op 11 mei om 11u in het stadhuis…
Toen het eindelijk aan ons was, zat links van ons een koppel waarvan het meisje Bulgaars was en waarvan de papieren niet in orde waren om te huwen en rechts van ons zat een Rwandees koppel, allebei vluchtelingen en ook zonder de juiste papieren. Respect voor de mensen die de administratie van alle Gentse trouwers moeten doen, want na gisteren heb ik wel door wat voor moeilijke job dit moet zijn.
Tien minuten later was alles geregeld. De obligate vragen waren gesteld, de papieren ingevuld en ondertekend en alles betaald. Vervolg op 11 mei om 11u in het stadhuis…
zondag, maart 11, 2007
De ringen: definitieve versie
De werken aan de ring(en) zijn voorbij ! Zelfs voor de deadline. Dat maakte het telefoontje van onze juwelier des te onverwachter.
De ringen zijn erg mooi, wat hadden jullie gedacht ? Weer een puntje op onze lijst dat we kunnen doorhalen. De nieuwsgierigen moeten we teleurstellen want er komt geen foto…
De ringen zijn erg mooi, wat hadden jullie gedacht ? Weer een puntje op onze lijst dat we kunnen doorhalen. De nieuwsgierigen moeten we teleurstellen want er komt geen foto…
zondag, maart 04, 2007
Solo
Cédric ligt al sinds woensdag met de griep in bed/zetel. Normaal begon hij donderdag 1 maart op zijn nieuwe werk maar dat is dus noodgedwongen uitgesteld tot maandag. Zijn ex-collega's hebben zijn afscheidsdrink nog te goed en ook het uitkiezen van een trouwkostuum werd afgelast.
Ik ben gisteren dus wel gaan shoppen, wafels gaan eten bij de Werkgroep Ouders van Holebi's (de mama's bakken de wafels zelf: lekker!) en... gaan dansen.
Vorige week was er geen les wegens krokusvakantie en de week voordien hadden we de les niet gehaald na een lange dag vergaderen. Als we deze week ook nog eens zouden missen, zou er niet veel meer in huis komen van een openingsdans... Maar Cédric was al moe als hij nog maar van het bed naar de zetel liep dus ikke solo naar de les. Gelukkig was er Eddy, ook solo en dus heb ik de les samen met hem gedanst. Ik heb veel bijgeleerd moet ik zeggen :-) Nu is het kwestie van deze kennis ook aan Cédric door te geven en veel te oefenen!
Ik ben gisteren dus wel gaan shoppen, wafels gaan eten bij de Werkgroep Ouders van Holebi's (de mama's bakken de wafels zelf: lekker!) en... gaan dansen.
Vorige week was er geen les wegens krokusvakantie en de week voordien hadden we de les niet gehaald na een lange dag vergaderen. Als we deze week ook nog eens zouden missen, zou er niet veel meer in huis komen van een openingsdans... Maar Cédric was al moe als hij nog maar van het bed naar de zetel liep dus ikke solo naar de les. Gelukkig was er Eddy, ook solo en dus heb ik de les samen met hem gedanst. Ik heb veel bijgeleerd moet ik zeggen :-) Nu is het kwestie van deze kennis ook aan Cédric door te geven en veel te oefenen!
Kleedjes
Gisteren samen met de zus 5 (vijf!) uren gaan shoppen in Wijnegem shoppingcenter. Ik zocht een outfit voor de burgerlijke trouw, mijn zus iets voor het feest. We dronken eerst nog rustig een warme choco en dan vlogen we erin.
Ik vond al vrij snel een geschikt kleedje: speels met een bloemenprint in een licht en gemakkelijk stofje, ik hoef het enkel nog af te werken met een paar accessoires, maar dat kon wachten want: eerst de zus helpen!
Tientallen kleedjes, rokken en bloesjes werden gepast, gekeurd en meestal ....afgekeurd. Er was altijd wel iets: niet fleurig genoeg, te klein, te lang, niet meer in de juiste maat, "net een pyama", " te Chinees", een drukke print "zoals dat dekbedovertrek van ons ma en onze pa vroeger"of net heel saai en te "gewoon". Mijn arme zus! Ze heeft afgezien want kleedjes passen betekent telkens praktisch volledig uit de kleren, pashok in pashok uit, winkel in winkel uit... en dat zonder resultaat. Ze zou het dan maar proberen in Heist-Op-Den-Berg waar het vandaag koopzondag is. Succes zusje!
Ik vond al vrij snel een geschikt kleedje: speels met een bloemenprint in een licht en gemakkelijk stofje, ik hoef het enkel nog af te werken met een paar accessoires, maar dat kon wachten want: eerst de zus helpen!
Tientallen kleedjes, rokken en bloesjes werden gepast, gekeurd en meestal ....afgekeurd. Er was altijd wel iets: niet fleurig genoeg, te klein, te lang, niet meer in de juiste maat, "net een pyama", " te Chinees", een drukke print "zoals dat dekbedovertrek van ons ma en onze pa vroeger"of net heel saai en te "gewoon". Mijn arme zus! Ze heeft afgezien want kleedjes passen betekent telkens praktisch volledig uit de kleren, pashok in pashok uit, winkel in winkel uit... en dat zonder resultaat. Ze zou het dan maar proberen in Heist-Op-Den-Berg waar het vandaag koopzondag is. Succes zusje!
Graag had ik hier wat fotootjes gezet van onze pasavonturen maar ik was mijn fototoestel vergeten... en dat kleedje van mij krijgen jullie te zien op... 11 mei :-)